Δημοσιεύθηκε στα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ»
(Τεύχος 239ο -  Ημερομηνία 15/5-21/5/2014)

τα χημικά της Συρίας νοτίως της Κρήτης
και η απειλή ολέθρου!

Ο Ελληνικός Λαός και ιδιαιτέρως οι Κρητικοί, δεν ενημερώθηκαν από την Κυβέρνησή τους, αλλά από το BBC ότι το χημικό οπλοστάσιο της Συρίας αναμένεται να καταστραφεί σε διεθνή ύδατα νοτίως της Κρήτης.

Η πληροφορία του Βρετανικού ΜΜΕ ανέφερε ότι το πρώτο φορτίο απέπλευσε ήδη από το λιμάνι Λατάκια της Συρίας με το πλοίο “ArkFutura”, το οποίο συνοδευόταν από ρωσικά και κινεζικά πλοία.

Η επιχείρηση αυτή (σύμφωνα πάντοτε με τις ίδιες πληροφορίες), συντονίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη και τον «Οργανισμό για την Απαγόρευση Χρήσης Χημικών Όπλων» (ΟPCW).

Τα χημικά αυτά όπλα θα μεταφορτωθούν σε σκάφος του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ (το MVCAPERAY), σε ειδική δεξαμενή από τιτάνιο και προβλέπεται να καταστραφούν με τη μέθοδο της υδρόλυσης στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Μάλτας-Λιβύης –εγγύτερα της Κρήτης.

Όπως είναι φυσικό, πρωτίστως ο Λαός της Κρήτης εντυπωσιάστηκε και ανησύχησε σφόδρα από την είδηση αυτή, καθόσον απειλείται κυριολεκτικώς όχι μόνο η Μεσόγειος αλλά ιδιαιτέρως το Λιβυκό πέλαγος με τον όλεθρο περιβαλλοντικής καταστροφής που θα έχει συνέπειες ακόμη και ανθρωπιστικής κρίσης. Έτσι διαμορφώνεται στην Κρήτη «οργανωμένο κίνημα», το οποίο θα αγωνισθεί (και αγωνίζεται) με όλους τους νόμιμους τρόπους (1), αλλά και με προγραμματισμό ακτιβιστικών δράσεων για την αποτροπή της απειλούμενης καταστροφής!...

Οι πληροφορίες που διακινούνται σε σχέση με το όλο αυτό εγχείρημα αναφέρουν ότι τα χημικά προς υδρόλυση αφορούν εξόχως σοβαρά μείγματα επικίνδυνων και οπωσδήποτε τοξικών ουσιών, τα οποία δεν είναι εύκολο να αδρανοποιηθούν, μόνο με τη χρήση της μεθόδου αυτής.

Σε κάθε περίπτωση δε, δεν επιβεβαιώνεται κατά τρόπο αδιστάκτως βέβαιον η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου, ενώ δεν διαβεβαιώνεται ότι με το να ποντιστούν στη θάλασσα τα τοξικά απόβλητα δεν διακινδυνεύεται (με την ενέργεια αυτή) η καταστροφή ζώντων οργανισμών. Αντιθέτως υπάρχουν βάσιμες ανησυχίες ότι το όλο εγχείρημα θα επιβαρύνει ιδιαιτέρως το περιβάλλον το οποίο απειλείται με όλεθρο. Και τούτο γιατί πρόδηλο είναι ότι η όλη αυτή διαδικασία αφορά μείγμα υψηλών εκρηκτικών ουσιών, οπότε επιβάλλονται αλλεπάλληλες μέθοδοι προκειμένου να υπάρξει πλήρης αδρανοποίηση!

Ειδικότερα τα γεγονότα έχουν ως εξής:

• Το Σεπτέμβριο του 2013 οι ΗΠΑ και Ρωσία υπέγραψαν στη Γενεύη συμφωνία –πλαίσιο για την εξάλειψη-καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας.
• Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε ομοφώνως το υπ’ αριθμ. 2118 Ψήφισμα του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΟPCW με βάση το οποίο προβλεπόταν είτε η καταστροφή, είτε η απομάκρυνση των χημικών όπλων της Συρίας εντός του έτους 2014.
• Αφού αποκλείστηκε, για «λόγους ασφαλείας», η καταστροφή των όπλων αυτών στο έδαφος της Συρίας, χώρες όπως η Γερμανία, το Βέλγιο, η Νορβηγία και η Αλβανία που εκτιμήθηκε ότι ήταν «πιθανές εναλλακτικές λύσεις» για την καταστροφή των χημικών όπλων, αρνήθηκαν κατηγορηματικώς να συμβάλλουν στο εγχείρημα. Τότε ο OPCW πρότεινε την υδρόλυση των χημικών εν πλω ή επί πλωτού μέσου νοτίως της Κρήτης, και εκτός των εθνικών υδάτων. Υπ’ όψιν δε, ότι η μέθοδος αυτή ουδέποτε έχει χρησιμοποιηθεί σε κλειστή θάλασσα, όπως η Μεσόγειος.

Τούτων δοθέντων το Νοέμβριο του 2013 η Κυβέρνηση της Ελλάδας η οποία εκπροσωπείται στον ΟPCW, ανέλαβε (2) να εποπτεύσει επιχειρησιακά την μεταφορά και προσωρινή αποθήκευση, αλλά και μεταφόρτωση των χημικών όπλων της Συρίας εντός των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της συνορεύουσας ζώνης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από πουθενά όμως προκύπτει ότι η Κυβέρνηση της Ελλάδας έλαβε τα επιβαλλόμενα προληπτικά μέτρα που είναι αναγκαία, προκειμένου περί μεταφοράς χημικών ουσιών.

Η διεθνής, ευρωπαϊκή και ελληνική έννομη τάξη έχουν θεσμοθετήσει με αυστηρούς κανόνες δικαίου τους ουσιώδεις και τυπικούς όρους οι οποίοι πρέπει να τηρούνται για οποιοδήποτε εγχείρημα που αφορά περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ιδιαιτέρως δε το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει διαμορφώσει αυστηρές νομολογιακές παραδοχές ως προς τις προϋποθέσεις του ουσιώδους τύπου και της εξωτερικής νομιμότητας. Τηρεί δε, αμέσως και χωρίς εκτελεστικούς νόμους τη διάταξη του άρθρου 24 του Συντάγματος προκειμένου να εξασφαλίζεται η προστασία του περιβάλλοντος, η οποία αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, αλλά και δικαίωμα του καθενός. Άλλωστε, η συνταγματική τάξη αναθέτει στο Κράτος το καθήκον να λαμβάνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της Αρχής της Αειφορίας.

Υπό τις παρούσες συνθήκες το όλο εγχείρημα (όπως προεκτέθηκε) καλύπτεται από άκρα μυστικότητα και αναμένεται να ολοκληρωθεί στα μέσα του τρέχοντος έτους 2014.

Τέλος υπ’ όψιν και τα εξής:

Ενδεχόμενο ατύχημα στην κλειστή λεκάνη της Μεσογείου θα σημάνει τον όλεθρο της υδρόβιας ζωής, τη μόλυνση των θαλασσίων υδάτων με κίνδυνο καρκινογένεσης ζώντων οργανισμών και τη γονιδιακή μετάλλαξη των ψαριών καθώς και την μέσω της τροφικής αλυσίδας επίδραση στην ανθρώπινη υγεία. Και μόνο με επίκληση των κανόνων της κοινής πείρας, επιβεβαιώνεται ότι η οποιαδήποτε χημική ουσία που επιβαρύνει το υδάτινο περιβάλλον, αφορά ευθέως και αμέσως την επιβίωση χλωρίδας και πανίδας.

Τούτων δοθέντων υφίσταται πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό και ανθρωπιστικό ζήτημα. Η Κυβέρνηση οφείλει να τοποθετηθεί ευθέως και να αναλάβει τις ευθύνες της. Η όλη υπόθεση αφορά εξόχως ζωτικής σημασίας ζήτημα, το οποίο συνδέεται ευθέως με το δημόσιο συμφέρον. Η όλη δε εξέλιξη είναι ικανή να δημιουργήσει ακόμη και μείζων πολιτικό ζήτημα!

Υποσημειώσεις:

1. (1)Πριν λίγες ημέρες στο γραφείο συνεδριάσεων του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου συνήλθε το «Παγκρήτιο Συντονιστικό Όργανο» το οποίο δίδει αγώνα για την πρόληψη της απειλούμενης οικολογικής καταστροφής. Αξίζει να επισημειωθεί ότι στη συνάντηση αυτή παρέστη Εισαγγελικός Λειτουργός! Τούτο αποδεικνύει ότι, όταν η Ελληνική Δικαιοσύνη ευαισθητοποιείται σε ζητήματα που αφορούν εξόχως το δημόσιο συμφέρον, και λειτουργεί στο πλαίσιο της διάκρισης των λειτουργιών, είναι σύμμαχος της προστασίας του πολίτη και του ανθρώπου. Την είδηση αυτή επιβεβαιώνω προσωπικώς, καθόσον είχα κληθεί και είχα παραστεί στη συνάντηση αυτή, προκειμένου να προβώ σε διευκρινήσεις επί των νομικών ζητημάτων που εγείρονται ως προς τη συγκεκριμένη περίπτωση.
2. (2)Το όλο εγχείρημα διέπεται από τις παρακάτω διατάξεις οι οποίες απαγορεύεται να παραβιασθούν. Οι διατάξεις αυτές είναι: η Σύμβαση του Μοντέγκο Μπέη του 1982 που έχει κυρωθεί με το Ν.2321/1995, η παρ. 2 του άρθρου 8 του Π.Δ. 148/2009, το άρθρο 42 του Ν.3979/2011, ο Ν.4014/2011, ο Ν.4042/2011, η Οδηγία 2001/42/ΕΚ, η Οδηγία 91/689/ΕΟΚ, η Οδηγία 2006/12/ΕΕ, η Οδηγία 2004/35/ΕΚ αλλά και οι κανονιστικοί κανόνες όπως: η ΚΥΑ 107017/28.8.2006, η ΚΥΑ 13588/725/2006, η ΚΥΑ 24944/1159/2006 και η ΚΥΑ 8668/2007.