Η συγκυβέρνηση δια του Πρωθυπουργού από το βήμα της ΔΕΘ, μας έδωσε την εντύπωση ότι επιδιώκει να απονεμηθεί για την Ελλάδα ο …«τίτλος» του «επίσημου πιστοποιητικού βιωσιμότητας του χρέους»!

η «οιονεί αφίσα»

Με βάση την «κοινή λογική», το «πιστοποιητικό αυτό» προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως «οιονεί αφίσα» για την προσεχή (και συντόμως επικείμενη) προεκλογική περίοδο. Αναφέρομαι δε στην «κοινή λογική», καθόσον με καμία οικονομική λογική ή προοπτική, το πιστοποιητικό αυτό συμβάλλει στην αντιμετώπιση του δυσβάστακτου για την κοινωνία μας χρέους.

Η αναφορά αυτή του Πρωθυπουργού, συνέπιπτε με την πληροφορία πρωτοβουλίας του ΔΝΤ για άμεση συνάντηση (περί τα μέσα Νοεμβρίου) στην Ουάσιγκτον, ώστε να συζητηθεί και ενδεχομένως να αντιμετωπισθεί το ζήτημα της βιωσιμότητας του Ελληνικού χρέους. Βεβαίως, η πρωτοβουλία αυτή φαίνεται να έχει ακυρωθεί. Για την ακύρωση όμως αυτή δεν παρέχονται εξηγήσεις, αλλά ούτε και υπάρχει δημόσια ενημέρωση.

Σε κάθε περίπτωση είναι ακριβές ότι υφίσταται φιλολογία ως προς τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Εξετάζονται δε διάφορες τεχνικοί μέθοδοι.

Η επικρατούσα άποψη, (σύμφωνα με την φιλολογία συστημικών «ΜΜΕ» και συστημικών «Κέντρων») που αφήνεται να εννοείται, προσδιορίζει κατ’ αρχήν τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους με μείωση των επιτοκίων και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής. Η εκδοχή όμως αυτή αφορά αφενός μεν ελάχιστη άμβλυνση των βαρών και αφετέρου υποταγή της χώρας και της κοινωνίας μας στο διηνεκές. Δηλαδή, μια τέτοια εκδοχή, επουδενί αντιμετωπίζει αποφασιστικώς το πρόβλημα, ενώ υποθηκεύει περαιτέρω τη χώρα και υποδουλώνει τις επόμενες γενεές στην ασύμμετρη βουλιμία των δανειστών.

• προϋπόθεση του βιώσιμου χρέους είναι η βιώσιμη κοινωνία

Σε «τι» συνεπώς συνίσταται η χρησιμότητα ενός τέτοιου «πιστοποιητικού υγείας της οικονομίας»; Προδήλως στο ότι θα αφορά αδίστακτη παραπλάνηση του Λαού. Πρόκριμα όμως «βιωσιμότητας» του χρέους είναι ότι: α) υφίσταται βιώσιμη κοινωνία και β) ότι λειτουργούν παραγωγικές δυνάμεις, οι οποίες εγγυώνται την εξυπηρέτηση του χρέους.

ο σχηματισμός της ελληνικής κοινωνίας

Είναι κοινός τόπος ότι η Ελλάδα βιώνει ανθρωπιστική κρίση και ότι η κοινωνία βρίσκεται σε απόκρημνη κατάσταση. Με βάση δε τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (της 03^ης Σεπτεμβρίου 2014) που αναφέρονται στα δεδομένα του Μαΐου 2011, προκύπτουν τα εξής:

1. Ο μη οικονομικά ενεργός πληθυσμός της Ελλάδας το Μάιο του 2011 (του πρώτου έτους κρίσης) ανέρχεται στα 6.229.650 άτομα και ο οικονομικά ενεργός στα 4.586.636 άτομα.
2. α) Με δεδομένο ότι οι άνεργοι σήμερα ανέρχονται στο 1.500.000 περίπου, εκτιμάται ότι μόλις 3.086.636 πολίτες ευρίσκονται εντός των παραγωγικών διαδικασιών, από το σύνολο του πληθυσμού των 10.816.286 ατόμων. Ειδικότερα το «σώμα-κοινωνία» των ανέργων αποτελεί και την πυρίτιδα στα θεμέλια της περιγραφόμενης κοινωνίας –της κοινωνίας των Μνημονίων.
   
   β) Η προαναφερόμενη κατάσταση του έτους 2011 διαρκώς επιδεινώνεται, καθόσον σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της ΓΣΕΒΕΕ στις 230.000 επιχειρήσεις που ήδη έχουν κλείσει με τους επιχειρηματίες άεργους, εκτιμάται ότι μέχρι τέλος του έτους 2014 θα κλείσουν και άλλες 15.000 επιχειρήσεις με απώλεια 42.000 θέσεων εργασίας. Επίσης το 34,70%-35,7% των υπαρχουσών επιχειρήσεων αδυνατεί να ανταποκριθεί στις φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις.

3. Το 34,6% του πληθυσμού της χώρας, ήτοι 3.742.435 άτομα, ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Επίσης με στοιχεία της UNICEF 439.000 παιδιά ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.
   
   
4. Τούτων δοθέντων 7.468.041 άτομα το πρώτο έτος της κρίσης και ήδη 7.729.650 άτομα ευρίσκονται εκτός παραγωγικής διαδικασίας, ενώ ήδη το 60% των νέων έως 25 ετών είναι άνεργοι. Αλλά και οι ενήλικές 45-64 ετών αριθμούν 359.000 μακροχρόνια ανέργους.
   
   
5. Συνεπώς το «σώμα» των 3.086.636 οικονομικά ενεργών ατόμων καλείται να υπερασπισθεί και να συντηρήσει ως δρώσα κοινωνία, το «σώμα» των 7.729.650 εκτός παραγωγικής διαδικασίας ατόμων. Στα άτομα δε εκτός παραγωγικής διαδικασίας συμπεριλαμβάνονται 2.407.222 συνταξιούχοι του έτους 2011 που διαρκώς αυξάνονται καθώς και 1.737.074 παιδιά και νέοι που φοιτούν στις τρεις βαθμίδες εκπαίδευσης.
   
   
6. Το μέγεθος της αδρανούς και εκτός παραγωγικής διαδικασίας ελληνικής κοινωνίας αποκτά ιδιαίτερη δραματικότητα εάν συναρτηθεί με κοινωνίες κρατών όπως π.χ. της Φινλανδίας, της Ιρλανδίας, της Νορβηγίας, της Δανίας, που έχουν πληθυσμούς 4.462.939, 4.593.100, 5.137.679, 5.639.719 ατόμων αντιστοίχως. Εξ αυτού συνάγεται ότι στον ιστό της ελληνικής κοινωνίας υφίσταται κοινωνική διαστρωμάτωση επιπέδου κράτους(!) που είναι εκτός παραγωγικής διαδικασίας!

Αυτός είναι ο κοινωνικός σχηματισμός της ελληνικής κοινωνίας, ο οποίος καλείται να αποπληρώσει το χρέος των 322 δις ευρώ. Το χρέος όμως αυτό είναι αδιατήρητο και μη βιώσιμο! Συνεπώς επικοινωνιακά παιχνίδια σε βάρος του Λαού και της χώρας είναι άκρως επικίνδυνα.

• η κατάταξη της Ελλάδας-το προβάδισμα της Ζιμπάμπουε και η διαγραφή του χρέους

Ο προαναφερόμενος κοινωνικός σχηματισμός όπως αυτός καταγράφεται, αντανακλά και στην κατάταξη της Ελλάδας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Για το λόγο αυτό άλλωστε και ο ΟΟΣΑ διαπιστώνει τη ζοφερή κατάσταση της οικονομίας και ότι το 27% της ανεργίας θα παραμείνει αμείωτο και το έτος 2015. Επίσης, οι Διεθνείς πιστοποιημένοι Οίκοι έχουν λάβει σαφή θέση. Δεν μπορεί δε να μένει ασχολίαστο ότι η Moody’s κατατάσσει την Ελλάδα στις 10 επικίνδυνες για χρεοκοπία χώρες(!) μαζί με την Αργεντινή, την Αίγυπτο, το Πακιστάν, την Ουκρανία. Η κατάταξη δε της Ελλάδας από τη Moody’s στο «Caa1» είναι ανάλογη άλλων κατατάξεων της Standard & Poor’s και της Fitch. Τούτο σημαίνει ότι η χώρα μας ανήκει στο επίπεδο του Κογκό, του Καμερούν, της Ρουάντα, της Αιθιοπίας, της Ουγκάντα!..

Ήδη πριν από μια εβδομάδα η Standard & Poor’sαναβάθμισε την Ελλάδα κατά μία κατηγορία, από «-Β» στο «Β». Οι δημοσιογράφοι όμως του συστήματος μας απέκρυψαν για τον «θρίαμβο» αυτό ότι η συγκεκριμένη κατάταξη φέρει την Ελλάδα των μνημονίων μια κατηγορία πίσω από την Ζιμπάμπουε, η οποία κατατάσσεται στην κατηγορία «Β+»!

Η απερχόμενη συγκυβέρνηση παραδίδει αυτή την κοινωνία και αυτή τη χώρα. Η αντιμετώπιση της κρίσης χρέους επιβάλλει τη γενναία διαγραφή του χρέους στα όρια (περίπου) που προσδιορίζουν οι πρωτογενείς Συνθήκες της ευρωπαπαϊκής-ενωσιακής έννομης τάξης. Δεν μπορεί, άλλωστε, το ευρωσύστημα, να πολιτεύεται πέρα και έξω από τις πρόνοιες των Συνθηκών. Υπ’ όψιν δε ότι από το έτος 1950 έως σήμερα, 95 κράτη διέγραψαν χρέη ύψους 1,3 τρις δολαρίων! Στα Κράτη αυτά πρώτη συγκαταλέγεται η Γερμανία. Άξιο παρατήρησης είναι δε ότι η Γερμανία κατέβαλε δόσεις με βάση το 4% επί των εξαγωγών της! Η Γερμανία πρώτη έχει δείξει το δρόμο!